Οι Mor ve Ötesi στην Αθήνα

Στις 14 με 15 του Απρίλη βρέθηκαν οι Mor ve Ötesi στην Αθήνα, κάνοντας έτσι από την χώρα μας την αρχή του προγραμματισμένου promo tour στην Ευρώπη, εν όψη της συμμετοχής τους στο διαγωνισμό της Eurovision.

Παραθέτω παρακάτω την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησαν στην στη ΝΕΤ και τη Δήμητρα Ακριώτου, όπως αυτή παρουσιάστηκε στο site της ΕΡΤ για την Eurovision.

Γιατί επέλεξατε να συμμετάσχετε στο διαγωνισμό της Eurovision;
Harun Tekin: Όταν μας έγινε η πρόταση από το TRT (σ.σ. το κρατικό κανάλι της Τουρκίας), καθίσαμε και σκεφτήκαμε πολύ σοβαρά τα υπέρ και τα κατά, γιατί στη χώρα μας η Eurovision είναι πολύ δημοφιλές show. Από την άλλη πλευρά, είμαστε 13 χρόνια μαζί και έχουμε κάνει 5 άλμπουμ. Το σκεφτήκαμε όμως και είπαμε το "ναι". Δεν θα μας επηρεάσει πιστεύω. Και μετά τη Eurovision εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε: να βγάζουμε δίσκους, να κάνουμε την παραγωγή σε νέους μουσικούς, γιατί έχουμε δικιά μας εταιρεία παραγωγής, τη Rakun και γενικά να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε στο χώρο.

Είστε πολιτικοποιημένο γκρουπ, με την έννοια ότι συμμετέχετε ενεργά στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Πώς θα το επιδιώξετε αυτό στη Eurovision;
Harun Tekin: Αυτό που μας ενοχλεί περισσότερο είναι η ξενοφοβία. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν να προωθήσουμε το διάλογο, το σεβασμό και την κατανόηση για να μπορέσουμε να αποφύγουμε την κατάσταση που κάποιοι σαν τον Χάντιγκτον ονομάζουν «σύγκρουση των πολιτισμών». Κάτι τέτοιο θα ήταν εφιάλτης και είναι πολύ πιθανό να συμβεί, αλλά σίγουρα δεν είναι μονόδρομος. Μ’ αυτήν την έννοια το να θέλει μια μπάντα να το παίζει "κουλ" δεν γίνεται πια ειδικά, όταν αναλογίζεσαι τις ευθύνες σου. Αν θέλαμε να το παίξουμε άνετοι δε θα πηγαίναμε στη Eurovision, αλλά δεν έχουμε την πολυτέλεια αυτή.

Ο τίτλος του τραγουδιού σας είναι «Τρελός». Ποιος είναι τρελός εσείς ή οι άλλοι;
Harun Tekin: Βασικά και τα δύο. Νομίζω ότι η φράση που περιγράφει καλύτερα το τραγούδι είναι: «Ποιος είσαι εσύ που θα με πεις τρελό;»

Οι στίχοι του τραγουδιού είναι πολύ εσωτερικοί αλλά στο βιντεοκλίπ γίνεται εμφανές ότι θέλετε να αγγίξετε πολύ περισσότερα θέματα…
Kerem Kabadayı: Όποιος προσέξει λίγο περισσότερο το βιντεοκλίπ θα καταλάβει καλύτερα το σκεπτικό με το οποίο πάμε στη Eurovision. Οι γελωτοποιοί που βλέπετε είναι εκείνοι οι άνθρωποι που στον 15ο-16ο αιώνα βρίσκονταν στα παλάτια και διασκέδαζαν τον κόσμο. Αυτοί οι άνθρωποι προέρχονταν από διαφορετικές χώρες, άλλοι από το Βελιγράδι, άλλοι από την Ελλάδα, την Κωνσταντινούπολη, τη Βαγδάτη και αλλού. Έκαναν παραστάσεις με φλόγες, σπαθιά, διασκέδαζαν τον κόσμο. Όταν όμως η παράσταση τελείωνε, οι ίδιοι άνθρωποι που διασκέδαζαν μαζί τους, μετά τους αντιμετώπιζαν σαν παρείσακτους, δεν τους θεωρούσαν κανονικά μέλη της κοινωνίας. Έτσι κι εμείς, πάμε στην Eurovision έχοντας τεράστια υποστήριξη ειδικά στην Τουρκία. Όταν όμως όλο αυτό τελειώσει εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε παρείσακτοι, αναλώσιμοι.

Νιώθετε εκτός συστήματος;
Kerem Kabadayı: Μα όχι. Το αντίθετο. Αποτελούμε μέρος του συστήματος και βασικός μας στόχος είναι να παραμείνουμε στο επίκεντρο της ποπ κουλτούρας, να ακουστεί η μουσική μας από ένα ευρύτερο κοινό. Με αυτή τη λογική πάμε στο διαγωνισμό. Είναι καλό για την μπάντα αλλά και για την πολιτιστική επικοινωνία ανάμεσα στους λαούς που σίγουρα είναι απαραίτητη στην εποχή μας. Πρέπει να ερχόμαστε σε επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους, να τους μιλάμε να προσπαθούνε να καταλάβουμε πως σκέφτονται. Εμείς πρέπει να το κάνουμε αυτό. Κανείς πολιτικός δε θα το κάνει. Από εμάς εξαρτάται και είναι ευθύνη μας να κατανοήσουμε τους άλλους.

Γι’ αυτή την επαφή όμως δε θα ήταν καλύτερο να τραγουδάτε σε αγγλικό στίχο;
Harun Tekin: Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμαστε. Μάλιστα ο Peter Murphy των Bauhaus έχει μεταφράσει τραγούδια μας στα αγγλικά. Δεν θα το κάνουμε όμως αν δεν είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να το κάνουμε καλά και στο ίδιο επίπεδο με τα τούρκικα. Δίνουμε μεγάλη σημασία στο στίχο. Δουλεύουμε πάνω στη γλώσσα, διαβάζουμε ποίηση και προσπαθούμε οι στίχοι μας να έχουν λογοτεχνικό ύφος, εκτός από το περιεχόμενο. Θέλουμε ηχητικά να υπάρχει συνάφεια και ρυθμός. Είναι και τεχνική εκτός από έμπνευση.

Στην επίσημη ιστοσελίδα της μπάντας αναφέρετε ότι έχετε επηρεαστεί από πολλά συγκροτήματα. Αν οι Mor ve Ötesi δεν υπήρχαν σε ποιο σύγχρονο ή παλαιότερο γκρουπ θα θέλατε να είστε μέλη;
Kerem Özyeğen: Μα στους Beatles φυσικά.
Harun Tekin: Στους Radiohead.
Burak Güven: Στους Led Zeppelin.
Kerem Kabadayı: Εγώ στους King Crimson.

Ποιον καλλιτέχνη ντρέπεστε να παραδεχτείτε ότι ακούτε;
Harun Tekin: Τον Elton John!!!!
Kerem Kabadayı: Εγώ άκουγα πολύ σκανδιναβικό death metal αλλά τώρα θα πω τον Bryan Adams!!!!

Σας ευχαριστώ πολύ. Καλή επιτυχία!


Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Το επίσημο βίντεο του "Deli

Αυτό είναι το επίσημο βίντεο του "Deli" των Mor ve Ötesi , του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει φέτος την Τουρκία στη Eurovion.

Στην δ/νση delirium.fm μπορείτε να παρακολουθήσετε το βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους. Απλά κάτω από την προβολή του βίντεο επιλέξτε Ελληνική γλώσσα. Επίσης αν επιλέξετε Lyrics, μπορείτε να δείτε απλώς τους στίχους και στα Ελληνικά, σε όσο και τόσοι καλή μετάφρασή, αλλά θα καταλάβετε.

Νομίζω αξίζουν ασυζητητί την 1η θέση, έτσι για να πάρει ο διαγωνισμός τα πάνω του!

Για το συγκρότημα έχω ήδη προλαλήσει και θα επανέλθω προσεχώς.
Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Η παρέλαση είναι μια τελετουργία τρόμου, μίσους και θανάτου.

Μια συνέντευξη στον Δημήτρη Γκιβίση

Η συζήτηση ενάντια στις παρελάσεις έχει ανοίξει για τα καλά την τελευταία δεκαετία – παλαιότερα ακούγονταν μονάχα μεμονωμένες ποιητικές φωνές όπως του Μιχάλη Κατσαρού ή του Άρη Αλεξάνδρου. Σήμερα πολιτικοί σχηματισμοί, κινήσεις, συλλογικότητες, αλλά και αρκετοί διανοούμενοι και συγγραφείς, όπως ο Γιώργος Τσιάκαλος, ο Νίκος Δήμου, ο Γιώργος Νακρατζάς και άλλοι, παίρνουν σαφή θέση ενάντια στις παρελάσεις. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο θεσσαλονικιός συγγραφέας Θανάσης Τριαρίδης: στο βιβλίο του Η αληθινή ιστορία της Αϊντας και του Ρανταμές πραγματεύεται την παρέλαση των νικητών ως παραδειγματική τελετουργία μίσους.

Δημήτρης Γκιβίσης


Περνάει ο στρατός

της πατρίδας φρουρός

και τραγουδεί

το Gloria all Egitto,

το Πιστεύω εις έναν Θεό,

τον Ύμνο εις την Ελευθερία,

τον Ύμνο της Τρίτης Διεθνούς,

τον Ύμνο της Εργασίας που Απελευθερώνει -

και πίσω του σέρνει δεμένους

τους μιαρούς τους αιχμαλώτους.


Περνάει, περνάει ο στρατός των δολοφόνων,

του φόβου και του τρόμου μας

ο πιστός υπηρέτης.

Στο πέρασμα του σφάζει τους φτωχούς,

τα βρέφη που όταν μεγαλώσουν

θα είναι εχθροί μας –

κι έτσι προς την δόξα περπατεί.


Από το βιβλίο Η αληθινή ιστορία της Αΐντα και του Ρανταμές, 2005, αποσπάσματα από το κεφ. 8 («Marcia»).

Πόσο παλιά είναι η ιστορία των παρελάσεων;

Η παρέλαση είναι μια τελετουργία τρόμου, μίσους και θανάτου, και ως τέτοια διαδικασία υπάρχει από τις πρωτόγονες κοινωνίες. Σε κάθε παρέλαση γιορτάζεται μία νίκη επί του φαντασιακού Εχθρού μας. Δίχως αυτόν τον Εχθρό δεν μπορεί να γίνει η παρέλαση. Ο θάνατος ετούτου του αντιπάλου πάντοτε συνοδευόταν πάντοτε από μια τελετουργία δημόσιας διαπόμπευσης είτε μιλούμε για τον δυτικό κόσμο, είτε μιλούμε για τις κοινωνίες που περιέγραψε ο Φρέιζερ στον Χρυσό Κλώνο. Για αιώνες τα κομμένα κεφάλια των νικημένων περιφέρονταν επιδεικτικά και τοποθετούνταν πάνω στα δέντρα, οι νικητές έγδερναν τους αντιπάλους τους και φορούσαν το τομάρι τους ή έβαφαν τα μουστάκια και τα γένια τους με το αίμα του σκοτωμένου εχθρού. Οι ρωμαϊκοί θρίαμβοι δεν ήταν τίποτε άλλο από μια τελετουργική διαπόμπευση: μην ξεχνάμε ότι ο Μάρκος Αντώνιος και η Κλεοπάτρα αυτοκτονούν, γιατί δεν αντέχουν τη σκέψη του να συρθούν σιδεροδέσμιοι στην παρέλαση που θα ετοίμαζε ο Οκταβιανός στη Ρώμη. Στο τέλος του 14ου αιώνα ο Ταμερλάνος, σε κάθε χωριό που κατακτούσε άφηνε πίσω του ένα παραδειγματικό μνημείο, μια πυραμίδα με κομμένα κεφάλια. Μια ιδιότυπη παρέλαση των ηττημένων επιφύλαξε στα Βαλκάνια το 1014 μ.Χ. ο Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος – στα σχολεία τον διδάσκουνε ως «μέγιστο βυζαντινό βασιλιά»: μετά την μάχη στο Κλειδί, τύφλωσε 14.000 ανθρώπους αφήνοντας σε κάθε 100 από έναν μονόφθαλμο, και μετά τους έστειλε να γυρίσουν πίσω. Ουσιαστικά επιδίωξε μια φρικτή παραδειγματική παρέλαση τυφλών ανθρώπων.


Πως αποτυπώνονται οι παρελάσεις στην τέχνη; Και τι συμβαίνει στην περίφημη «Marcia» της Αΐντα του Βέρντι.

Αποτυπώνονται με όλους τους δυνατούς τρόπους – συνήθως βέβαια ως προπαγάνδα αλλά και ως ντεκόρ. Ωστόσο η πλέον φημισμένη παρέλαση στην ιστορία της τέχνης βρίσκεται πράγματι στην Αΐντα. Είναι η παρέλαση των ηττημένων Αιθιόπων μπροστά στα μάτια των νικητών Αιγυπτίων. Η Αΐντα, που ανέβηκε στην όπερα του Καΐρου το 1871, είναι ένα έργο που γράφτηκε για να προπαγανδίσει την επικείμενη εισβολή Ιταλίας και Αιγύπτου στην Αιθιοπία (εισβολή που τελικά έγινε το 1872). Είναι μια όπερα με υπέροχη μουσική, πραγματική τομή στην ιστορία της μουσικής – μα ουσιαστικά προπαγανδίζει το θρίαμβο μιας Αρίας φυλής επί μιας φυλής «κατώτερης» και «μιαρής». Και στην προπαγάνδα αυτήν συνέπραξε ο ίδιος ο Βέρντι, ένα από τα πλέον φιλελεύθερα μυαλά του καιρού του.


Ο Ουμπέρτο Έκο γράφει πως «κάθε παρέλαση είναι ένα δημόσια εκτεθειμένο ψέμα».

Ναι, είναι ψέμα διότι είναι παράγωγό ενός κατασκευασμένου «εμείς». Όπως άλλωστε δημόσια ψέματα είναι όλες οι σημαίες, όλοι οι ύμνοι, όλες οι συλλογικές Νίκες. Και δυστυχώς όλα αυτά αποτελούν πια μέρος του θυμικού και της νοσταλγίας μας. Ο κόσμος που κατεβαίνει στις παρελάσεις έχει την αίσθηση ότι συμμετέχει σε ένα πανηγύρι, αλλά ξεχνάει ότι το πανηγύρι αυτό γίνεται μπροστά σε όπλα που φτιάχτηκαν για να σκοτώνουν ανθρώπους. Βλέπουμε τη σημαία που μας έμαθαν πως συμβολίζει τη χώρα μας, ή τη σημαία των άλλοτε αλάθητων ιδεολογιών μας, και συγκινούμαστε γιατί νοσταλγούμε τα «παλιά χρόνια», την παιδική μας ηλικία, τη νεότητά μας. Και την ίδια στιγμή λησμονούμε πως η κάθε σημαία δηλώνει ξεκάθαρα μια εμπόλεμη κατάσταση: τον πόλεμό μας με τον μεγάλο φαντασιακό Εχθρό μας. Όπως και τα βάθρα των νικητών, τα μεγάλα τρόπαια, τα γεμάτα γήπεδα και οι πάσης φύσης Νίκες προϋποθέτουν το πτώμα αυτού του φαντασιακού Εχθρού.


Ο 20^ος αιώνας μπορεί να χαρακτηριστεί ως o αιώνας των παρελάσεων;

Ο 20ος αιώνας είναι ο αιώνας του πολιτικού κοσμοδιορθωτισμού που γέννησε τον ναζισμό, τους φασισμούς και τους ολοκληρωτισμούς. Μοιραία η υπόθεση της προπαγάνδας έγινε πολιτική τέχνη – για την ακρίβεια, η προπαγάνδα εκτόπισε την πολιτική. Ο ναζισμός ήταν που έβαλε τις παρελάσεις στο κέντρο της προπαγάνδας του: η στοιχημένη εικόνα στρατιωτών, αθλητών, λαμπαδηδρόμων, εργατών, μαθητών, δοξάστηκε ως η μοναδική αλήθεια στην οποία θα μας οδηγήσει ο «Οδηγός», ο «Φίρερ». Ο ναζισμός υποτίθεται πως νικήθηκε, αλλά η αισθητική πρόταση της στοίχισης, όπως λ.χ. την αποτυπώνει η Λένι Ρίφενσταλ, είναι κυρίαρχη. Ο Μουσολίνι, ο Μεταξάς, ο Στάλιν, ο Μάο ήσαν επιμελείς αντιγραφείς της προπαγάνδας του Χίτλερ. Αρκεί να σκεφτεί κανείς την παρέλαση του Κόκκινου Στρατού στο όνομα «του Λαού» που όλοι γνώριζαν πως συμβόλιζε και σηματοδοτούσε την κτηνώδη λεηλασία του λαού αυτού στο όνομά του.


Επομένως σήμερα δεν παρελαύνουν μόνο οι εθνικόφρονες.

Όχι βέβαια: η παρέλαση είναι μια δομική τελετουργία όλων όσων θέλουν να λεηλατήσουν τις ζωές των άλλων με την δική τους αλάθητη Μεγάλη Αλήθεια. Είναι τύραννοι, εστεμμένοι ή τραγιασκοφόροι (για θυμηθώ την διατύπωση του Άρη Αλεξάνδρου), εθνικιστές δικτάτορες ή θρησκευτικοί ηγέτες, παπάδες, μουλάδες ή κάθε λογής φανατικοί. Για παράδειγμα: μπορούμε να σκεφτούμε τις απαίσιες παρελάσεις της Ιερής Εξέτασης ή της Κου Κλουξ Κλαν – αλλά και την φαινομενικά αθώα ορθόδοξη ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής, που καταλήγει στο κάψιμο του Ιούδα, δηλαδή σε μια τελετουργία αντισημιτισμού.


Πιστεύεις πως υπάρχει άμεση σχέση του εθνικισμού με τον ανορθολογισμό;

Ο εθνικισμός τρέφεται από τα υποσυνείδητο κόμπλεξ της υπεροχής, ως εκ τούτου συμπλέκεται με τον ανορθολογισμό, την αμάθεια και την λατρεία του παραλόγου. Το ίδιο το επιχείρημα της «ελληνοχριστιανικής συνέχειας» που επικαλούνται οι πολιτικά ορθοί εθνικιστές συνιστά μια πρώτου μεγέθους ιστορική στρέβλωση που παρακάμπτει μια οριακή σύγκρουση τριών αιώνων και αναρίθμητες σφαγές Συχνά ο ανορθολογισμός των πατριωτών γίνεται παιδαριώδης: στην Θεσσαλονίκη κάθε χρόνο γιορτάζουν τον «θάνατο του Μεγαλέξανδρου» σε μια κινητή ημερομηνία. Μερικοί μάλιστα, μες την αμάθειά τους, λογαριάζουν ανάμεσα στους «μάρτυρες της Ορθοδοξίας» και τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο – παρόλο που ως Ενωτικός είχε ασπαστεί το καθολικό δόγμα. Οι ίδιοι άνθρωποι ηθελημένα αγνοούν πως από το 1925 η Ελληνική Κυβέρνηση είχε εκδόσει το ABECEDAR, το αλφαβητάρι της μακεδονικής γλώσσας, και επιμένουν πως η γλώσσα αυτή είναι «μια κατασκευή του Τίτο». Τα παραδείγματα του εθνικιστικού ανορθολογισμού δεν έχουν τέλος.


Nα μιλήσουμε και για τις μαθητικές παρελάσεις.

Κάθε παρέλαση, και η μαθητική, είναι μια στρατιωτική παρέλαση. Απλώς η μαθητική παρέλαση γίνεται για τους εχθρούς που θα έρθουν, ενώ η στρατιωτική παρέλαση γίνεται και για αυτούς που ήδη υπήρξαν ως εχθροί στο συλλογικό φαντασιακό υποσυνείδητο. Η μαθητική παρέλαση (στην Ελλάδα αποτελεί μια κληρονομιά της δικτατορίας του Μεταξά), πέρα από απάνθρωπη, είναι και ανήθικη. Στην στρατιωτική παρέλαση συμμετέχουν ενήλικες που έχουν την ευθύνη της συμμετοχής τους, αλλά και που μπορούν να αντισταθούν, έστω και με κυρώσεις. Αντίθετα στη μαθητική παρέλαση παρελαύνουν μικρά παιδιά που δεν έχουν αυτοβούλως αυτή την δυνατότητα. Όσο σίγουροι κι αν είμαστε για την αλήθεια μας, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να βάζουμε ένα παιδί να παρελαύνει, όπως δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να το βάζουμε να κηρύττει την οποιαδήποτε δική μας πίστη.


Ποια είναι η άποψή σου, για την συζήτηση των τελευταίων χρόνων σχετικά με τους σημαιοφόρους αλλοδαπούς μαθητές;

Εδώ προκύπτουν δύο θέματα. Το πρώτο είναι ότι ο κάθε μετανάστης πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα που έχει και ο Έλληνας, και το δεύτερο είναι το δικαίωμα όλων των παιδιών (μεταναστών και γηγενών) στο να μην συμμετέχουν σε τελετουργίες μίσους. Έχω την υποψία, ότι σήμερα αν πάμε σε ένα σχολείο και ρωτήσουμε τα παιδιά αν θέλουν να σηκώσουν τη σημαία, οι περισσότεροι θα πουν ναι. Και οι μετανάστες το θέλουν και για έναν λόγο παραπάνω: έχοντας υποφέρει από τον κυρίαρχο εθνικισμό, θέλουν να αποδείξουν το αυτονόητο: πως δεν είναι παρίες. Εκείνο όμως που πρέπει να διεκδικήσουμε, είναι η κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων όχι γιατί δεν τις θέλουν οι μαθητές, αλλά γιατί δεν δικαιούμαστε να κάνουμε τους μαθητές ιερουργούς σε μια τελετουργία βίας και τρόμου. Όσοι θέλουν να παρελάσουν για οποιονδήποτε δικό τους λόγο, φυσικά και μπορούν να το κάνουν στο πλαίσιο της ελεύθερης έκφρασης των ανθρώπων, αλλά όχι υπό την σκέπη του δημόσιου σχολείου. Όπως το δημόσιο σχολείο δεν διοργανώνει καμία πορεία για τον ΠΑΟΚ –παρόλο που στα σχολεία της Τούμπας οι περισσότεροι μαθητές είναι μάλλον παοκτσήδες–, έτσι οφείλει να μην εκθέτει δημόσια νέους ανθρώπους ως ελεγχόμενα σώματα σε έναν δρόμο μπροστά από όπλα. Το σχολείο υποτίθεται πως μορφώνει τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, ως μονάδα, πως αντιστρατεύεται την λογική της αγέλης. Η μαθητική παρέλαση είναι μια διαδικασία πέρα για πέρα αντιεκπαιδευτική. Δεν γίνεται να διδάσκεις σε έναν άνθρωπο το να ψάχνει την αλήθεια του δια της έρευνας και του ορθού λόγου, και παράλληλα να του λες: «τώρα γίνε κοπάδι, γίνε μάζα, εκκλησίασμα, κυρίαρχος λαός ή οτιδήποτε άλλο, και περπάτα καμαρωτά μπροστά από εργαλεία θανάτου». Και στο μεταξύ, σε αυτή την αλλόκοτη πασαρέλα, «επίσημοι» και «λαός» θα χειροκροτούν την κατεσταλμένη σου αμφιβολία, τη νίκη του φόβου τους επί της δικής σου ζωής.

Πόσο πιστεύεις ότι επηρεάζεται η ελληνική κοινωνία, από τη δημόσια συζήτηση για την κατάργηση των παρελάσεων;

Σίγουρα, όσοι μιλάνε ενάντια στους θεσμούς του εθνικού κράτους είναι μειοψηφίες. Όμως είμαι μάλλον αισιόδοξος για το μέλλον. Όταν το 1750 ο Ρουσσώ έγραφε ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ίσοι, χλευάστηκε ως γραφικός, ως ιδιόρρυθμος παραδοξογράφος. Σήμερα οι απόψεις του αποτελούν κοινό τόπο: η ισότητα των ανθρώπων, είναι, τουλάχιστον θεωρητικά, καθολικό ζητούμενο για όλο τον δυτικό κόσμο. Έχω την αίσθηση πως σε 100 χρόνια, ή και νωρίτερα, δεν θα υπάρχουν πλέον έθνη – πως η «Εποχή των εθνών» θα είναι μια περασμένη ιστορική περίοδος όπως ο Μεσαίωνας ή η Αναγέννηση. Φυσικά θα υπάρχουν και τότε τελετουργίες μίσους – μα θα εκφράζονται από μιαν άλλη φενάκη, πιθανώς μεταθρησκευτική. Ή θα αποτυπώνουν καθαρά, δίχως προσχήματα πια, την όλο και πιο προφανή σύγκρουση μεταξύ των χορτάτων και των πεινασμένων.

Να μην έχουμε αυταπάτες: η ελληνική κοινωνία, με τον κυρίαρχο ανορθολογισμό της, θα διαφυλάξει τις παρελάσεις ως κόρη οφθαλμού – φαντάζομαι πως οι αυτοαποκαλούμενοι «πατριώτες» λογαριάζουν τον τρόμο τους ως ένα ακόμη χαρακτηριστικό της «ελληνικής ελληνορθόδοξης ιδιοπροσωπίας». Ωστόσο (σε αντίθεση με πολλούς άλλους) πιστεύω πως η παγκοσμιοποίηση, η εξέλιξη της τεχνικής και η διαδικτυακή επανάσταση, καταργούν τα σύνορα, διαχέουν την πληροφορία, εκδημοκρατίζουν την γνώση και φέρνουν τους ανθρώπους κοντύτερα. Ετούτη η πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης νομίζω πως θα καταστήσει τις παρελάσεις (τουλάχιστον όπως τις εθνικές παρελάσεις όπως τις γνωρίζουμε) έναν γραφικό αναχρονισμό δίχως νόημα. Κι αυτό είναι μια βάσιμη ελπίδα.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Εποχή στις 28-10-2006
Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Το Θιβέτ άναψε τη Φλόγα.

Διαμαρτυρία ακτιβιστών για τη απελευθέρωση του Θιβέτ, αστυνομική βία και παρωδία, προκλητική αποσιώπηση από τα κρατικά ΜΜΕ και από την Ελληνική διπλωματία. Αυτά αποκομίσαμε από την σημερινή τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας. Εικόνες και σκηνές ντροπής, σε ένα θεσμό που στην σύγχρονη αναβίωση του, έχει μεταλλαχθεί σε όπλο των ισχυρών.

Το παρακάτω βίντεο από το δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, πιστεύω ότι, όχι μόνο καλύπτει αντικειμενικά το γεγονός, αλλά και δίνει φωνή στους διαμαρτυρόμενους ακτιβιστές.

Το Θιβέτ βρίσκεται υπό Κινεζική κατοχή από το 1950, μετά την εισβολή των στρατευμάτων του Μάο.

Έκτοτε, οι Θιβετιανοί έχουν υποφέρει πολλά από το εκάστοτε Κινέζικο καθεστώς. Όμως για να είμαστε αντικειμενικοί, πολλά έχουν υποφέρει και οι Κινέζοι πολίτες, που εδώ και χιλιάδες χρόνια τυγχάνουν ακραίας εκμετάλλευσης και σφαγιάζονται με το παραμικρό, προς τέρψιν του κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος. Και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι αυτή η ιστορία χάνεται στα βάθη των αιώνων, σίγουρα δεν μπορεί να το χωρέσει μυαλό ανθρώπου.

Τώρα, πως γίνεται ο αγώνας του Θιβέτ να αποτελεί για μας, απλές ταραχές; Σχετικά μ' αυτό διαβάστε το άρθρο "Στα κατεχόμενα του Θιβέτ", του Πάσχου Μανδραβέλη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Όπως μετέδωσαν επισήμως το ΜΜΕ, στις 10 του Μάρτη, ομάδα ακτιβιστών θιβετιανής καταγωγής, αποπειράθηκαν ν' ανάψουν την δικιά τους φλόγα εντός του ιερού χώρου της Αρχαίας Ολυμπίας. Επειδή δεν κατάφεραν να εισέλθουν, την άναψαν έξω από την Αρχαία Ολυμπία. Η είδηση αυτή μάλλον αποδεικνύεται ψευδής, διότι όπως βλέπουμε στο παρακάτω βίντεο, και εισήλθαν και άναψαν την φλόγα εντός τους ιερού χώρου, οργανώνοντας την δικιά τους λαμπαδηδρομία.

Κατά μερικούς ελαφρόμυαλους, αυτό αποτελεί προσβολή στον χώρο και στους θεσμούς, διότι εισήλθαν χωρίς άδεια. Συγγνώμη, αν ζητούσαν άδεια θα τους την έδιναν; Έπειτα από ότι βλέπουμε οι άνθρωποι σέβονται το χώρο και τους Ολυμπιακούς θεσμούς περισσότερο από τα λαμόγια, τους διοργανωτές.

Εντύπωση δε μου προκαλεί η επίθεση στους δύο Θιβετιανούς ακτιβιστές που διαμαρτύρονταν έξω από το Στάδιο, όπου δύο "αθλητές" βγαίνουν από την πορεία, τους ξυλοφορτώνουν και στην συνέχεια ξαναεντάσσονται στην πορεία, λες και δεν συνέβη τίποτα. Αυτό λέγεται προσβολή των θεσμών και όχι η διαμαρτυρία για τα ανθρώπινα διακαιώματα που στο κάτω-κάτω αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αθλητικού πνεύματος.

Επίσης, χαρακτηριστική είναι η εικόνα σύλληψης ενός άλλου ακτιβιστή ο οποίος προσπάθησε να επιδώσει ψήφισμα στον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Jacques Rogge. Δύο μπάτσοι με πολιτικά το κρατάν και ενώ τρέχουν ψελλίζουν παρακλητικά: "Ένα περιπολικό ρε παιδιά! Καλέστε ένα περιπολικό!". Μια φωνή από το βάθος τους απαντάει κοφτά: "Δεν έχει περιπολικά εδώ". Επίσης πλάκα έχει που αυτός που προσπαθεί να καλύψει το πρόσωπο του, δεν είναι ο ακτιβιστής... αλλά ο μπάτσος.

Εν όψη έλευσης των Ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου, οι Θιβετιανοί (όπως ήταν αναμενόμενο) έχουν βαλθεί να τραβήξουν τα βλέμματα του κόσμου πάνω τους. Είναι μια κίνηση απελπισίας και αναζήτησης βοηθείας από την παγκόσμια κοινότητα. Στην Ολυμπία πάντως, μάλλον που πέτυχαν τον σκοπό τους και μπράβο τους.

Από την άλλη πλευρά, η Κινέζικη κυβέρνηση συνεχίζει αδιάλλακτη το βιολί της ρίχνοντας λάδι στην φωτιά. Με τα πρόσφατα γεγονότα στο Θιβέτ, μάλλον έδωσε περισσότερη έμφαση για μια ακόμη φορά στον κακό χαρακτήρα και την αδιαλλαξία της.

"Αν η ολυμπιακή φλόγα είναι ιερή, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ακόμη πιο ιερά. Δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε την κινεζική κυβέρνηση να αποκτήσει την Ολυμπιακή Φλόγα, ένα σύμβολο ειρήνης, χωρίς να καταγγείλουμε τη δραματική κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα, λιγότερο από πέντε μήνες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων"

Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα
Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Η Greenpeace απαντάει... (περί Κοκακολαστηριοποσίας ο λόγος).

Δεν άργησε να έρθει δια στόματος Greenpeace η απάντηση, σε προηγούμενο ερώτημα μου, που εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαίνεται χαζό, αν το ψάξεις όμως λίγο πιο βαθιά (και δεν ανήκεις σ' αυτούς που πιστεύουν ότι η Coca - Cola πάει με όλα), θα καταλάβεις ότι υπάρχει λόγος σοβαρός.

Το Ελληνικό Γραφείο της Greenpeace, αφού διάβασε την επιστολή μου, την σχετική ανάρτηση καθώς και τα σχόλια των επισκεπτών απάντησε τα εξής:

Αγαπητέ φίλε Μάνο,

Καταρχήν σε ευχαριστούμε για την επικοινωνία σου με την οργάνωση.Η Greenpeace σε καμία περίπτωση δεν έχει οποιαδήποτε σχέση ούτε με την Coca Cola ούτε με καμία άλλη εταιρεία.Δεν προωθούμε κανένα προϊόν και με κανένα τρόπο.Είμαστε μη κυβερνητική οργάνωση με συγκεκριμένους και αυστηρούς κανόνες και καταστατικό και λειτουργούμε με βάση την ανεξαρτησία δράσης. Όποτε κάτι τέτοιο θα ήτανε τελείως αντίθετο με τα πιστεύω της οργάνωσης.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι για το συγκεκριμένο θέμα είχαμε μόνο το δικό σου σχόλιο μάλλον δεν κατάλαβες τη λογική της γραφής μας.Επειδή διάβασα όλα τα μηνύματα στο blog νομίζω ότι το προφανές επιχείρημα της ειρωνείας δεν σου φάνηκε αρκετό.

Η φράση αυτή του προέδρου της ΔΕΗ ήταν τόσο πολύ εσφαλμένη (να μην χρησιμοποιήσω άλλη φράση) που απλά έπρεπε να μείνει όπως ακριβώς ήταν και έτυχε να αναφέρει την Coca Cola. Αν ανέφερε την Pepsi ή τη Heineken θα αναφέραμε και εμείς αυτές τις εταιρίες,νομίζω χωρίς φυσικά να θέλω να σε προσβάλλω (δεν είναι ο σκοπός μου άλλωστε όπως ο Blogger που μας υπεράσπισε μεν αλλά με λάθος τρόπο) ότι είναι λίγο υπερβολικό αυτό που ανέφερες. Αλλά όλα τα σχόλια είναι δεκτά και είμαστε υποχρεωμένοι να τα ακούμε και να απαντάμε.

Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία η διευκρίνηση μπορείτε να ξαναεπικοινωνήσετε στο ίδιο e-mail.

Με εκτίμηση Τμήμα Υποστηρικτών

---------------------------------------------

Από πλευράς μου, εκείνο που θέλω να διευκρινίσω, είναι το ότι δεν υποστηρίζω σε καμία περίπτωση ότι η Greenpeace χρηματίζεται από κάποιες εταιρείες. Αν άφησα να εννοηθεί κάτι τέτοιο η ευθύνη είναι δική μου. Απλά εστιάζω στην έκφραση. Πιστεύω ότι η λέξη "αναψυκτικό" αρκούσε. Δεν ήταν ανάγκη να χρησιμοποιηθεί η απολύτως ανάλογη έκφραση του "πανέξυπνου" διευθυντή της No 1 ρυπογόνας επιχείρησης της Ευρώπης.

"Η Coca - Cola (νατο πάλι! Την ξαναείπα κι εγώ την κακιά λέξη! Πιπέρι θα μου βάλω στο στόμα) δεν πάει με όλα". Πως να το κάνουμε!

Πάντως, εγώ και τα συμπεράσματα μου έβγαλα από την όλη υπόθεση και το μήνυμα το πήρα και την αυτοκριτική μου την έκανα.

H Greenpeace είναι μια άκρως απαραίτητη οργάνωση για την κοινωνία μας, αλλά ας μην την καταντήσουμε παραχαϊδεμένο παιδάκι. Μπορεί να έχει χαράξει μια αξιόλογη πορεία και να έχει αναπτύξει μια ενδιαφέρουσα πολιτική, όμως η ουσία είναι ότι όλα αυτά θα πρέπει να παραμείνουν ενεργά.

Εν κατακλείδι.
Όποιος δεν βαριέται, ας κάνει μια έρευνα για να μάθει περισσότερα για το ήθος της εν λόγο (δεν το ξαναλέω το όνομα) εταιρείας και τα ανδραγαθήματα της.


Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Η Greenpeace μας προτρέπει να πιούμε Coca Cola!!

Τι ήταν πάλι αυτό που έπαθα πρωινιάτικα!! Έχουν περάσει τόσες ώρες κι ακόμα να το ξεπεράσω. Τι το 'θελα να θέλω να διαβάσω τα νέα της Greenpeace πρωί-πρωί!! Αποτέλεσμα... Άλλη μια κεραμύδα στο κεφάλι!!

Λοιπόν!! Ούτε λίγο, ούτε πολύ η πολυαγαπημένη μας Greenpeace μας προτρέπει να πίνουμε Coca - Cola (προσέχτε μην τολμήσετε και πιείτε άλλο αναψυκτικό! Ούτε καν Pepsi!).

Συγκεκριμένα στο site του Ελληνικού Γραφείου της Greenpeace, σε άρθρο με τίτλο "Εσείς πώς πίνετε το διοξείδιό σας;", δημοσιευμένο στις 27-2-2008, αναγράφονται τα εξής:

-------------------------------------------------------------

"Το διοξείδιο του άνθρακα δεν είναι ρύπος, αλλά αέριο του θερμοκηπίου και πίνεται με την πορτοκαλάδα, την μπύρα και την Coca Cola".
Τ. Αθανασόπουλος, Πρόεδρος ΔΕΗ, 26-2-2008

Σύμφωνα με το Εθνικό Σχέδιο Κατανομής Δικαιωμάτων Εκπομπών που παρουσίασε το ΥΠΕΧΩΔΕ στις 25-2-2008, οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ δικαιούνται να απελευθερώσουν στην ατμόσφαιρα περίπου 45 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως.

Δεδομένου ότι ένα λίτρο Coca Cola περιέχει 6 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα, κάθε Έλληνας (περιλαμβανομένων βρεφών και ηλικιωμένων) θα πρέπει να καταναλώνει ημερησίως 1.868 λίτρα Coca Cola για να δεσμεύσει το παραγόμενο από τη ΔΕΗ διοξείδιο του άνθρακα.

Εμπρός λοιπόν. Σώστε το κλίμα, πιείτε Coca Cola!

-----------------------------------------------------------

Πραγματικά έμεινα άφωνος! Πως είναι δυνατόν μια οικολογική οργάνωση η οποία μάχεται τόσα χρόνια με ακτιβισμό για τον άνθρωπο και το περιβάλλον, να χρησιμοποιεί σλόγκαν που όχι μόνο διαφημίζει, αλλά και προτρέπει προς χρήση προϊόντων μιας πολυεθνικής εταιρείας, γνωστής πλέον για τα έγκλημα της εναντίον του πληθυσμού του Τρίτου Κόσμου; (!!!)

Ποιος είναι αυτός που σύνταξε αυτό το απαράδεκτο κείμενο, το οποίο εκθέτει ταυτόχρονα την οργάνωση; Δεν θέλω να πιστεύω ότι όλα τα μέλη του Ελληνικού Γραφείου της Greenpeace (και όχι μόνο) συμμερίζονται αυτό τον τρόπο έκφρασης.

Ελπίζω σύντομα να ξεκαθαριστεί αυτό το ζήτημα! Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Θα έρθουν τα κάτω πάνω

Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Eurovision: Από το "Μωβ και πέρα".

Πριν ακριβώς 7 μήνες παρουσίαζα το συγκρότημα των Mor ve Ötesi. Που να φανταζόμουν την συνέχεια!

Προς μεγάλη μου έκπληξη, πληροφορήθηκα από την συνμπλογκίτισα ΕΡΟΕΣΣΑ ότι οι Mor ve Ötesi επιλέχθηκαν να εκπροσωπήσουν την χώρα τους (Τουρκία) στο τσίρκο της Euroβίζιον. Τα συναισθήματα ανάμειχτα καθώς αρκετές και οι απορίες.

Πως θα πάνε στην Euroβίζιον, χωρίς βύζιον; Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Ένδειξη ότι το επίπεδο του πανηγυριού ανεβαίνει; Ένδειξη ότι το συγκρότημα πήρε την κατιούσα;

Το τραγούδι "Deli" με το οποίο συμμετέχουν, δεν νομίζω ότι δηλώνει πτώση της ποιότητας του εν λόγο συγκροτήματος. Αντιθέτως είναι ένα πολύ καλό κομμάτι, ανάλογο του μουσικού τους ύφους. Πιστεύω ότι οι Τούρκοι διάλεξαν ένα ξεχωριστό συγκρότημα για να τους εκπροσωπήσει στο πανηγυράκι της ΕουροΒύζιον (sic). Ένα συγκρότημα το οποίο τοποθετήτε στο χώρο του εναλλακτικού ροκ, με ενδιαφέρον ήχο και πάνω απ' όλα με άποψη, εκφραζόμενο στη μητρική του γλώσσα. Εμείς (ακολουθώντας το παράδειγμα κάποιων άλλων Ευρω-πεων κιτσο-εκσυγχρονιστών) έχουμε σε ντροπή μας πλέον να εκφραστούμε στην μητρική μας γλώσσα.

Λοιπόν αγαπητοί μου συμπολίτες, λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω αλλά... δε θα ακολουθήσω την κιτσαρία σας. Φέτος θα υποστηρίξω θερμά την Τουρκία. Αν και δεν γουστάρω να ασχολούμαι με κιτς πανηγυράκια (βλέπε Eurovision), φέτος έχω λόγο να ασχοληθώ. Ένας λόγος που τοποθετείται από το "Μωβ και πέρα" (αυτό σημαίνει Mor ve Ötesi).

Τους εύχομαι καλή επιτυχία και θα επανέλθω περί του θέματος.

Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Οι απαγορευμένες ειδήσεις του 2006 – 2007.

"Θεωρείται πλέον δεδομένο ότι τα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης, κατευθυνόμενα άνωθεν, προβάλουν συγκεκριμένες ειδήσεις, στρέφοντας την προσοχή του κοινού μακριά από γεγονότα που μεγάλα κέντρα εξουσίας προτιμούν να αφήνουν στην σκιά...

Φοιτητές, καθηγητές και οι ειδικοί επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Sonoma, στην Καλιφόρνια, επισημαίνουν τις σημαντικότερες ειδήσεις της τελευταίας διετίας που παρουσιάστηκαν ελάχιστα (ή καθόλου) από τα μεγάλα Αμερικανικά και διεθνή ΜΜΕ".

Μ’ αυτά τα λόγια προλογίζει το "Hellenic Nexus" που κυκλοφορεί (τεύχος 24) ένα άρθρο το οποίο επιχειρεί να παρουσιάσει μερικά από τα πιο σπουδαία γεγονότα της τελευταίας διετίας που πέρασαν στα ψιλά γράμματα των διεθνών ΜΜΕ.

Οι πληροφορίες παρέχονται από το Project Censored, μια ερευνητική προσπάθεια του δρ. Carl Jensen, επίτιμου καθηγητή επικοινωνιακών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Sonoma στην Καλιφόρνια, η οποία ξεκίνησε το 1976. Στόχος του είναι η ενημέρωση του κοινού, η υπεράσπιση της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας και η προσπάθεια για έναρξη συζητήσεων πάνω σε επίκαιρα ζητήματα που αφορούν στο μονοπώλιο των ΜΜΕ.

Παρακάτω αναφέρω επιγραμματικά αυτές τις ειδήσεις που τα ΜΜΕ φρόντισαν να περάσουν απαρατήρητες από την πλειοψηφία της παγκόσμιας κοινότητας.

• Κατάργηση του Habeas Corpus (προστασία της ατομικής ελευθερίας του πολίτη έναντι της αυθαίρετης σύλληψης και κράτησης του) στις ΗΠΑ.


• Πιθανή μετάδοση τοξικών ουσιών σε μελλοντικές γενιές από ένα «δεύτερο γενετικό κώδικα».


• Ο αμερικανικός στρατός ελέγχει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Αφρικής με πρόσχημα την ανθρωπιστική προστασία στα πλαίσια το παγκόσμιου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».


• "Knowledge Initiative on Agriculture": Η νεοφιλελεύθερη εισβολή των ΗΠΑ στην Ινδία.


• Σφαγή στην Αϊτή από δυνάμεις του ΟΗΕ.


• Aποκάλυψη από την «Action Aid» της κατάχρησης χρημάτων από μεγάλες Αμερικάνικες εταιρείες, τα οποία προορίζονταν για την «ανοικοδόμηση» του Αφγανιστάν.


• Νέος αντιτρομοκρατικός νόμος στις ΗΠΑ ο οποίος τίθεται ενάντια σε ακτιβιστές για την προστασία των ζώων.


• Δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία που να συνδέουν τον Μπιν Λάντεν με την 11^η Σεπτεμβρίου.


• Οι κάλπικες εκλογές του Μεξικού.


• Οι παρερμηνεία της δήλωσης του Προέδρου του Ιράν, Αχμαντινετζάντ, ότι «το Ισραήλ πρέπει να σβηστεί από το χάρτη», η οποία αποδείχτηκε προϊόν εσφαλμένης μετάφρασης.

Περισσότερα για το θέμα αυτό καθώς και μια σειρά από πολύ ενδιαφέροντα άρθρα στο 24^ο τεύχος του "Hellenic Nexus"που κυκλοφορεί.
Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Ζήτω ο μιγάς!

Απολαύσαμε πάλι μπόλικη βία με πρωταγωνιστές τους Άρειους (αν ήταν παπάδες, πως θα τους έλεγαν;) της "Χρυσής Αυγής" (αλήθεια, Χρυσή Αυγή δεν έλεγαν την οργάνωση του διαστραμένου κ. Crοwley;) οι οποίοι με την τεχνική υποστήριξη της ΕΛ.ΑΣ. κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες να πείσουν τους "απίστους" για τις (παπα)Άρειες ιδέες τους.

Επειδή πολλά ειπώθηκαν και πολλά γράφτηκαν, διάλεξα - προς το παρών -να τα πω μουσικά. Ένα μουσικό βίντεο που νομίζω μπορεί να πει πολύ καλά, όλα όσα ήθελα να πω. Αφιερωμένο εξαιρετικά στους λεβέντες της "Χρυσής Αυγής" και των λοιπών φιλανθρωπικών οργανώσεων.

Το κομμάτι λέγεται "Mestizaje" και σημαίνει "μιγάδας" στα Ισπανικά. Ένα τραγούδι των "Ska-P" που νομίζω αποτελεί μια ωδή στην συναδέλφωση των ανθρώπων και ταυτόχρονα χαστούκι στο ρατσισμό.

Παρακάτω παραθέτω μια μετάφραση των στίχων. Χορέψτε το ξέφρενα για να ξορκίσουμε όλοι μαζί το διάολο του Εθνικισμού.

"Νέγρος Αφρικανός, Ασιάτης της Μέσης Ανατολής,
Ινδιάνος της Αμερικής, Μουσουλμάνος της Αφρικής,
Λευκός Ευρωπαίος, Αβοριγίνας της Αυστραλίας.
Πέντε ήπειροι μέσα στην ίδια καρδιά.

Πολυφυλετικός, πολυπολιτισμικός, πολυφυλετικός, πολυπολιτισμικός.

Από τις Φιλιππίνες, στην κεντρική Αμερική.
Από τον Βόρειο Πόλο ως την Μαδαγασκάρη.
Αυτός ο γαμημένος κόσμος είναι κάτι από το τίποτα και κάτι απ' όλα.
Πέντε ήπειροι μέσα στην ίδια καρδιά.

Πολυφυλετικός, πολυπολιτισμικός, πολυφυλετικός, πολυπολιτισμικός.

Όχι σύνορα, όχι σημαίες, όχι στην εξουσία.
Όχι πλούτος, όχι φτώχεια, όχι ανισότητα.
Κλέβουμε την ουτοπία, αφηνόμαστε στο όνειρο.
Ζήτω ο μιγάδας, συμβίωση συλλογική.

Φώναξε να κάψουν τις σημαίες για την αδελφοσύνη.
Να πέσει ο πατριωτισμός κι ο εχθρικός ρατσισμός.
Λαϊκή κουλτούρα...

Αχ, αχ! Η Δικαιοσύνη που είναι;
Σταυρωμένη στο βωμό του κεφαλαίου.
Η Δικαιοσύνη που είναι;

Ούτε η διαμονή σου, ούτε η ιδεολογία, ούτε το χρώμα.
Καμία διάφορα δεν σε κάνει ανώτερο.
Ανόητε ρατσιστή, αποστασία του ανθρώπινου όντος.
Πέντε ήπειροι μέσα στην ίδια καρδιά".

Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Αίσχος! Μετατρέπουν την δικαιοσύνη στην κυριολεξία σε μπουρδέλο και τα ΜΜΕ σιωπούν!

Ενώ οι Έλληνες δέχονται παθητικά την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, περιμένοντας σαν λιγούρια πότε θα σερβιριστεί το "επίμαχο" DVD με τις περιπέτειες του σαπιοκοιλιά Ζαχόπουλου... Ενώ ασχολούνται με Μάκηδες και Θέμους χωρίς να καταλαβαίνουν τι βλέπουν και ακούνε... Ενώ σπαταλούν το χρόνο τους με κουτσομπολιά στα πρωινάδικα... Ενώ ασχολούνται με την διαμάχη των "Αγίων Πατέρων"..., δεν αντιλαμβάνονται στο παραμικρό τι στο διάολο πραγματικά συμβαίνει σ' αυτή τη χώρα. Δεν καταλαβαίνουν ότι εδώ και χρόνια έχει μετατραπεί σ' ένα απέραντο μπουρδέλο το οποίο δεν δικαιούται να φέρει το όνομα "Δημοκρατία".

Πριν περίπου ένα μήνα, η δικαστής Γρεβενών κ. Μαρία Μαργαρίτη, εκδιώχθηκε βιαίως από το δικαστικό σώμα, όταν έβγαλε στην φόρα παρτίδα Κονδυλίων που προορίζονταν ως οικονομική ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχτηκαν από κρατικούς και παρακρατικούς φορείς.

Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικό σώμα, αποκαλύπτοντας τον ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ: Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και πολλές φορές έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι"μεσάζοντες") σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός των δικαστηρίων!

Η κ. Μαργαρίτη - η οποία υπέστη κακοποίηση από μπράβους λόγω αυτών των καταγγελιών - προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των παραπάνω θεμάτων. Όμως, η προσωπική ασφάλεια του κ. Καραμανλή φρόντισε να την απομακρύνει βίαια. Συνεργείο του BBC που βρισκόταν εκεί για άλλο λόγο, κατέγραψε το συμβάν το οποίο μετέδωσε στο ρεπορτάζ που θα δείτε στο παρακάτω βίντεο.

Το όλο θέμα δεν προβλήθηκε καθόλου από το σύνολο των ΜΜΕ ενώ όπως μπορείτε να διαπιστώσετε το YouTube, κατόπιν "παράκλησης" (από ποιους άραγε;) προσπαθεί (αλλά δεν θα τα καταφέρει) να αποκλείσει την δυνατότητα ενσωμάτωσης του σε ιστοσελίδα.

Ειλικρινά μου προκαλεί αηδία και αποτροπιασμό μόνο η ιδέα ότι το "σπίτι της δικαιοσύνης" είχε μετατραπεί σε άνδρο του trafficking.

Η κ. Μαργαρίτη, όπως δηλώνει στο παραπάνω βίντεο, προτίθεται να πεθάνει για την δικαιοσύνη. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να επιτρέψουμε κάτι τέτοιο. Άλλοι είναι αυτοί που θα πρέπει να πεθάνουν για να ξεβρομίσει επιτέλους αυτός ο τόπος!

Νομίζω αυτή η υπόθεση αφορά όλους μας και οφείλουμε με κάθε τρόπο να σταθούμε δίπλα σ' αυτή την γενναία δικαστή που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα, αρκεί να αποκαλύψει το έγκλημα που καλύπτουν οι δήθεν προστάτες του νόμου.

Αναδημοσιεύεστε, φωνάξτε, μιλήστε με γνωστούς σας, στείλτε e-mail, κάντε οτιδήποτε μπορείτε αρκεί να μην θαφτεί αυτή η υπόθεση.

Η δικαιοσύνη είναι υπόθεση όλων μας.

Η υπόθεση πρωτοδημοσιεύτηκε στο GREECE SALONICA αν δεν κάνω λάθος)και έχει δημοσιευτεί ήδη από αρκετούς bloggers.
Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Σπουδάστε στα.. Mc Donald's!

Δεν έφταναν τα σκουπίδια που ταΐζουν το κόσμο, τώρα θα ταΐζουν και πνευματικά σκουπίδια με την αιγίδα της Μ. Βρετανίας. Όσο λοιπόν κι αν μας εκπλήσσει η αλυσίδα Μακ Ντόναλτς θα μπορεί να προσφέρει κρατικά αναγνωρισμένους τίτλους σπουδών, από το ερχόμενο φθινόπωρο, στους υπάλληλους της. Ο τίτλος που θα αποκτούν θα είναι ισότιμος με A-level, ενός από τα διπλώματα δηλαδή που είναι απαραίτητα για την είσοδο στα βρετανικά πανεπιστήμια.

Για όσους δεν ξέρουν τα Μακ Ντόναλτς λειτουργούν στις ΗΠΑ το «Πανεπιστήμιο Χάμπουργκερ» από το 1961. Όμως είναι η πρώτη φορά που μια εμπορική επιχείρηση θα έχει την δυνατότητα να προσφέρει κρατικά αναγνωρισμένους τίτλους σπουδών.

Εκπρόσωπος της Μακ Ντόναλντς, απαντώντας σε κατηγορίες ότι η αναγνώριση τέτοιων διπλωμάτων σημαίνει ότι υποβαθμίζεται η ποιότητα της εκπαίδευσης, δήλωσε ότι το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της εταιρείας θα πληρεί τα ίδια αυστηρά κριτήρια με τα παραδοσιακά προγράμματα. Εδώ και καιρό οι Ευρωπαίοι επιχειρηματίες έχουν αρχίσει να εκφράζουν την ανησυχία τους για το ότι τα υπάρχοντα πανεπιστήμια δεν εκπαιδεύουν όπως πρέπει του μελλοντικούς υπηρέτες τους. Έτσι η Μακ Ντόνατλτς, ήρθε να κάνει τη αρχή. Τι να τους κάνεις τους υπάλληλους που σκέφτονται ελεύθερα; Ίσα - ίσα που είναι επιζήμιοι και επικίνδυνοι. Κουρδισμένα ρομποτάκια. Έτσι πρέπει.

Η κυβέρνηση βέβαια δηλώνει ότι τα νέα διπλώματα αποτελούν μέρος της πολιτικής της για την εκπαίδευση και τη μείωση της ανεργίας. Ασφαλώς, μόνο που για να βρεις δουλειά πρέπει να είσαι κουρδιστό ρομποτάκι και να μην αντιδράς, ούτε να καταγγέλλεις τα εγκλήματα που θα εμπίπτουν στην προσοχή σου.

[Σπουδάστριες των Mc Donald's εν ώρα μελέτης.]

Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Στα πλοκάμια της Microsoft.

Με τελετές και φανφάρες, κίβδηλους εναγκαλισμούς και χειραψίες, μεγάλα λόγια και επιδείξεις, ολοκληρώθηκε και επισφραγίστηκε η συμφωνία της Microsoft με το Ελληνικό Δημόσιο. Συγνώμη! Η παράδοση του Ελληνικού Δημόσιου στα πλοκάμια της Microsoft, ήθελα να πω.

Στην αγκαλιά μια μεγαλοεταιρείας που με δόλιους και φασιστικούς χειρισμούς, κατάφερε να γίνει παγκόσμιο μονοπώλιο στην πληροφορική, παραγκωνίζοντας τους ανταγωνιστές της με ύπουλο τρόπο. Η πορεία της Μicrosoft είναι κτισμένη πάνω στην πονηρία, στην κλεψιά και τον δόλο.


Έχω πάθει πλάκα διαπιστώνοντας ότι οι περισσότεροι συμπολίτες μου πιστεύουν ότι δεν υπάρχει άλλο λειτουργικό σύστημα από τα Windows. Πας να αγοράσεις έναν υπολογιστή και σου τον σερβίρουν με Windows, μη αφήνοντας σου άλλη επιλογή. Και να ήταν τουλάχιστον εντάξει, να πάει στο διάολο. Καμία έκδοση των Windows δεν έχει βγει χωρίς προβλήματα. Το αποτέλεσμα; Το ξέρετε όλοι! Ή μάλλον το έχετε βιώσει.

Κολλήματα του υπολογιστή, μηνύματα σφαλμάτων και crash του Explorer, με αποκορύφωμα την περιβόητη "Blue Screen of Death". Κι αν κάνεις τακτικά προσθαφαίρεση προγραμμάτων (άκου να δεις) επιβαρύνεται το σύστημα!!! Αυτές και πολλές ακόμα εκπλήξεις περιμένουν τον άμοιρο χρήστη των Windows, ο οποίος - επειδή δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν κι άλλα λειτουργικά πιο αξιόπιστα από τα οποία κάποια είναι και ΔΩΡΕΑΝ - τραβάει τα μαλλιά της κεφαλής του εκτοξεύοντας βρισιές και κατάρες κατά τις νέας τεχνολογίας.

Πρέπει λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε ότι χειρότερο λειτουργικό σύστημα από τα Windows της Microsoft δεν έχει ακόμα εμφανιστεί στον πλανήτη. Τώρα, πως κατάφερε να επιβληθεί παγκόσμια; Πολύ απλά. Με το να κλέβει ιδέες ευφυών ανθρώπων, με μίζες σε κατασκευαστές hardware και άλλους ανθρώπους κλειδιά, γλύφοντας, έρποντας και ρουφιανεύοντας.

Στην αντίπερα όχθη έχουμε την "Apple Computers". Το αντίπαλο δέος! Μια ακόμα εταιρεία με τα χαρακτηριστικά της Microsoft, άλλα... με σαφή καλύτερα προϊόντα αν και κάποιες φορές κάπως τσιμπημένα στη τιμή. Το λειτουργικό σύστημα της Apple είναι σαφώς πιο αξιόπιστο, όμως... και η Apple είναι μια μεγαλοεταιρεία με παρόμοιες βλέψεις. Να βάλει δηλαδή τους καταναλωτές στο σακί.

Ο μεγάλος όμως αντίπαλος όλων αυτών των corporation, έρχεται από τον χώρο του "Λογισμικού Ανοιχτού Κώδικα" και ακούει στο όνομα Linux. Είναι σταθερό, δωρεάν και ασφαλή. Είναι το δώρο κάποιων ανθρώπων προς την κοινωνία. Μόνο που οι μεγαλοεταιρείες σαν την Microsoft έχουν φροντίσει να στρώσουν το δρόμο του με αγκάθια. Δίνοντας μίζες στους κατασκευαστές hardware προσπαθούν να το αφήσουν χωρίς υποστήριξη. Όμως, ακόμα κι έτσι, όχι μόνο έχει καταφέρει να επιβιώσει, αλλά έχει αρχίσει να βρίσκει τρόπους να ξεπερνά αυτά τα εμπόδια κατακτώντας όλο και περισσότερους χρήστες. Έχει κυκλοφορήσει (και κυκλοφορεί) σε πολλές διαφορετικές διανομές, με κορυφαία κατά την ταπεινή μου γνώμη, το Ubuntu 7.10.

Την στιγμή που η χώρα μας υπογράφει με τη Microsoft, τα Σκόπια χρησιμοποιούν την αφρόκρεμα του ΔΩΡΕΑΝ Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα (Ubuntu) για να εξοπλίσουν τα σχολεία τους (Βλέπε κι εδώ). Τώρα θα μου πείτε είναι επειδή δεν έχουν λεφτά. Ωραία, και η Γαλλία που εξοπλίζει τα υπουργεία και της δημόσιες υπηρεσίες της με Linux, δεν έχει λεφτά; Μια ολόκληρη Κίνα που επενδύει στο Linux, είναι χαζή. Όχι, βέβαια! Απλώς ο κ. Αλογοσκούφης, ο κ. Καραμανλής και οι λοιποί συγγενείς είναι πιο έξυπνοι. Μήπως θα πρέπει να πάνε καμιά βόλτα μέχρι τα Σκόπια για να δούνε πως γίνεται η αξιοποίηση του Ελεύθερου Λογισμικού;

Αλλά ξέρουνε αυτοί τι κάνουν; Μπορεί η συμφωνία να είναι ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, είναι όμως υπέρ της τσέπης τους. Άλλωστε ο "Βασίλης Πόρτας" ξέρει να κάνει τη δουλειά του. Δηλαδή πληρώνει και την κάνει. Κι έτσι η Δημοκρατική κυβέρνηση της Ν.Δ., αποφάσισε δημοκρατικά να μας παραδώσει στην αγκαλιά της Microsoft.

Σύσσωμη ήταν η αντίδραση της αντιπολίτευσης, όμως με βάση τις "δημοκρατικές διαδικασίες", η απόφαση είχε παρθεί. Εξέχουσα ήταν η αντιπρόταση του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. που ζήτησε:

- Δωρεάν πρόσβαση στο Ίντερνετ για όλους τους μαθητές και φοιτητές. Πλήρη εξοπλισμό των σχολείων με υπολογιστές, εποπτικά μέσα και προσβάσεις σε ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες.
- Χρησιμοποίηση ελεύθερου λογισμικού στα σχολεία. Να μην παραδοθούν τα νέα «έξυπνα» σχολεία στο μονοπώλιο της Microsoft.
- Αξιοποίηση του ελεύθερου λογισμικού στο δημόσιο τομέα.
- Ενίσχυση της ελληνικής δημιουργίας λογισμικού ανοιχτού κώδικα.
- Αποδέσμευση της πιστοποίησης γνώσεων πληροφορικής από τον εναγκαλισμό της Microsoft.
- Αύξηση των κονδυλίων για έρευνα στις νέες τεχνολογίες, ώστε να προσεγγίσουν το μέσο όρο της Ε.Ε.

Άλλα... είπαμε! Νίκησε η Δημοκρατία... η Νέα!

Στο εν Αθήναις λόγο του, ο Βασιλάκης δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο "όραμα" του.

Φίλε Βασιλάκη, το όραμα σου (ξέρεις, αυτό που δεν τολμάς να πεις δημοσίως) είναι ο εφιάλτης μας. Και το δικό μας όραμα είναι αντιστοίχως ο δικός σου εφιάλτης. Κι επειδή τα συναισθήματα είναι αμοιβαία σου υποσχόμαστε ότι δεν θα πάψεις να έχεις εφιάλτες.

Και τώρα αγαπητοί μου αναγνώστες... ενός λεπτού σιγή!! Προς τιμήν του ήρωος Νοέλ Γκοντάν. Τι;;; Δεν ξέρετε ποιος είναι αυτός; Είναι εκείνος που έκανε αυτό.

Υ.Γ. Αν θέλετε να δείτε τι είναι και πως λειτουργούν οι μαγαλοεταιρείες όπως η Microsoft, σας προτείνω να δείτε την ταινία - ντοκιμαντέρ "The Corporation" ή να κατεβάσετε ολόκληρο το DVD (με Ελληνικούς υπότιτλους).
Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Αυτός εκοιμήθη. Εμείς πότε θα ξυπνήσουμε;

Εκοιμήθη ο Ανώτατος Άρχων της Εκκλησίας της Ελλάδος, λένε τα ΜΜΕ. Εκοιμήθη…! Λες και πριν είχε αϋπνίες! Βλέπετε οι Ιεροί Άρχοντες τελειώνουν την επίγεια ζωή τους κοιμούμενοι. Εν αντιθέση εμείς οι κοινοί θνητοί, απλώς ψοφούμε.

Εντάξει! Αυτός εκοιμήθη! Εμείς όμως που κοιμόμαστε όρθιοι εδώ και αιώνες, πότε θα ξυπνήσουμε για να δούμε το παιχνίδι που παίζεται πίσω απ’ τη πλάτη μας.

Έχουμε λέει τετραήμερο πένθος. Οι σημαίες κυματίζουν μεσίστια και η κηδεία θα γίνει δημοσία δαπάνη. Η σωρός θα τοποθετηθεί σε κιλλίβαντα πυροβόλου, παρακαλώ, ενώ μπάντα και πεζοπόρο τμήμα από τα τρία σώματα των ενόπλων δυνάμεων θα αποδώσει τιμές. Ταυτόχρονα θα ηχούν κανονιοβολισμοί από το Λυκαβηττό. Την δε ημέρα της κηδείας δημόσιες υπηρεσίες και σχολεία θα παραμείνουν κλειστά.

Το ανεξίθρησκο Ελληνικό Κράτος λοιπόν, αποδίδει τιμές αρχηγού κράτους σ’ ένα θρησκευτικό αρχηγό. Το ίδιο θα έκανε και για ένα αρχηγό άλλου θρησκεύματος; Φυσικά όχι. Διότι η ανεξιθρησκεία στην Ελλάδα περνά μέσα από τον έλεγχο της Χριστιανορθόδοξης Εκκλησίας. Όλο αυτό το τελετουργικό απόδοσης τιμών αρχηγού κράτους αποκαλύπτει πλήρως το εξουσιαστικό κατεστημένο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αλλά ποιος να το δει; Οι κοιμώμενοι Νεοέλληνες;

Ποιος ήταν λοιπόν ο Χριστόδουλος στον οποίον αποδίδονται τώρα τόσες τιμές;

Την μαύρη επταετία 1968 – 1974 ήταν γραμματέας της Ιεράς Συνόδου και μαζί με τον τότε Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο όρκισαν την κυβέρνηση των Συνταγματαρχών. Από τη θέση αυτή διάβαζε αναγκαστικά τις επίσημες επιστολές του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών προς την Ιερά Σύνοδο, στις οποίες περιέχονταν διαμαρτυρίες για τα βασανιστήρια που λάμβαναν χώρα στην Ελλάδα την περίοδο εκείνη. Παρ’ όλα αυτά ο Χριστόδουλος μετέπειτα δήλωνε:

«Ομολογώ ότι δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ. Όλα αυτά ήρθαν στο φως μετά. Δεν πειράζει, μπορεί να τα ήξερε ο τότε αρχιεπίσκοπος, αν τα ήξερε και σιώπησε έκανε άσχημα. Στον κύκλο μου δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, δεν άκουγα ξένους σταθμούς, εκ των υστέρων τα έμαθα. Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί γιατί εγώ τότε σπούδαζα».

Σε αντίθεση με όσα έλεγε ο Χριστόδουλος έθεσε την πολυμάθεια του στην υπηρεσία των φασιστών της 21ης Απριλίου, υποστηρίζοντας με νομικά συγγράμματα το απεχθές έργο τους. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο κ. Χριστόδουλος είναι ο μοναδικός Ιεράρχης ο οποίος παρασημοφόρησε Έλληνα πολιτικό άρχοντα. Τον Γεώργιο Παπαδόπουλο.

Αλλά και μετά το 1974, εξακολουθούσε να υπηρετεί ιδεολογικά τη χούντα, συνεχίζοντας ν’ αρθρογραφεί στην φυλλάδα των "νοσταλγών" , "Ελεύθερο Κόσμο". Μιλούσε δε με νοσταλγία για την «επανάσταση», αναφερόμενος στη Χούντα.

Ιδιαίτερη δε ήταν η σχέση του με τον νεοεθνικόφρονα Γεώργιο Καψάλη της εφημερίδας "Στόχος". Συνεργάστηκαν στενά στη διοργάνωση εκδηλώσεων ενώ ο Χριστόδουλος δεν παρέλειπε στις επιστολές του να επευφημεί τον εκδότη της φασιστικής εφημερίδας. «Έχουμε ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους", έλεγε προβάλλοντας τον ως πρότυπο "Ελληνοκεντρικού και Ελληνόψυχου και ταυτόχρονα Χριστιανοκεντρικού και Ορθόδοξου".

Πρωτοστάτησε στο ηλεκτρονικό και μη φακέλωμα των Ελλήνων και επί Χούντας και επί μεταπολίτευσης (βλέπε Ταυτότητες), πράγμα το οποίο δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει μιας και οι θέσεις της Εκκλησίας είναι γνωστές από παλιά. Πάντα η Εκκλησία έκανε τα στραβά μάτια όταν τίθοταν θέματα περί δημοκρατίας και ελευθερίας των πολιτών. Πάντα ακολουθούσε την εξουσία αδιαφορώντας για τα προβλήματα των πολιτών.

Αφάνισε τον Αρχαιοελληνικό πολιτισμό και τάχθηκε πάντα με τον κατακτητή, είτε ήταν Ρωμαίος, Βυζαντινός, Οθωμανός, Γερμανός (ολόκληρη η Αθωνική Πολιτεία ζήτησε και εξασφάλισε την προστασία του Χίτλερ). Πάντα φρόντιζε να εξασφαλίζει τα προνόμια της όσο κι αν αυτά κόστιζαν στο δύστυχο λαό.

Σε λίγο - πολύ πιθανώς – θα θελήσουν να κάνουν τον Χριστόδουλο άγιο. Όπως έκαναν το κάθαρμα που η επίσημη ιστορία ονόμασε Μέγα Κωνσταντίνο (προσάπτοντας του έτσι το προσωνύμιο που δίνει σ’ όλα τα «Μέγα» καθάρματα).

Αυτό λοιπόν τον «αξιέπαινο» άτομο τιμούν σήμερα οι «δημοκρατικοί» άρχοντες μας με τιμές αρχηγού κράτους, τονίζοντας άθελα τους το πόσο ψεύτικη είναι η δημοκρατία μας. Γιατί άλλωστε να μην τον τιμήσουν; Όμοιος τους δεν είναι; Σκοταδιστής και δημαγωγός, όπως κι αυτοί.

Ένας ακόμη «φωτισμένος» άρχων έφυγε και σύντομα (μετά από τη σχετική μάχη) θα ακολουθήσει ένας άλλος. Ένας ακόμη από αυτούς που εδώ και αιώνες διακηρύσσουν ότι θα φέρουν το φως στην ανθρωπότητα αποκαλύπτοντας την συμπαντική αλήθεια. Τι κρίμα όμως που τα γεγονότα δείχνουν το αντίθετο. Εδώ και τόσους αιώνες, όλοι αυτοί οι «φωτισμένοι» άρχοντες, τίποτ’ άλλο δεν κάνουν από το να στερούν από τον λαό την αλήθεια γεμίζοντας τον κάθε λογής ψέματα και σπρώχνοντας τον όλο και πιο βαθιά μες στο σκοτάδι, αποκόπτοντας με βία τον ομφάλιο λώρο της γνώσης.

Τώρα που πέθανες αγαπητέ Δούλε του Χριστού, όλοι πλέκουν το εγκώμιο σου. Όλα τα ΜΜΕ σύσσωμα εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια για σένα κι ας σου τα 'χωναν παλιότερα. Μιλούν εκ μέρους όλων μας λέγοντας πόσο θλίβονται όλοι οι Έλληνες. Πόσο ψεύτες είναι! Πόσο κρετίνοι! Κανένας τώρα δεν τολμάει να μιλήσει για το πραγματικό βίο και πολιτεία σου. Και ξέρεις κάτι! Κανένας άνθρωπος με αγάπη στην αλήθεια, στη γνώση και στον συνάνθρωπο δεν πρόκειται να λυπηθεί για την απώλεια ενός σκοταδιστή και εχθρού της Δημοκρατίας και της αλήθειας, όπως εσύ.

Έχε γεια άρχοντα Χριστόδουλε! Δεν θα κλάψω για σένα. Και να το ήθελα δεν έχω άλλα δάκρυα. Τα ξόδεψα στον αποχωρισμό της Βασιλικής, της Αμαλίας και κάποιων άλλων ασήμαντων οντοτήτων, που δεν έχουν το κάλλος σου.

Έχε γεια κι ελπίζω να μην ξανακούσω ποτέ ξανά για σένα. Ελπίζω μαζί σου να σβήσει το βασίλειο του σκότους το οποίο αντιπροσώπευες. Κοιμήσου Άγια Άρχοντα του Σκότους τον ύπνο του δικαίου! Αν και πολύ αμφιβάλω αν σε αφήσουν ήσυχο οι αρχαίες Ερινύες!

Και σε μας τους ζωντανούς και ποταπούς... καλή υπομονή παιδιά! Αρχίζει η "Χριστοδουλιάδα".
Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...