Έφαγαν... εξωγήινο!!

Τον Φλεβάρη που μας πέρασε, χωρικοί από το Τόστοβ της Ρωσίας, έπιασαν ένα περίεργο πλάσμα στην θάλασσα του Αζόβ.

Οι ψαράδες αρχικά πίστεψαν ότι έπιασαν εξωγήινο και φρόντισαν να βιντεοσκοπήσουν με το κινητό τους το περίεργο αυτό πλάσμα. Στο βίντεο - το οποίο σας παραθέτω - φαίνεται το κεφάλι, το σώμα και η ουρά του. Το πλάσμα με την καρχαριδοειδή όψη, έβγαζε τσιριχτούς ήχους και ζύγιζε περίπου 100 κιλά.

Δυστυχώς όμως οι ερευνητές απογοητεύτηκαν όταν πληροφορήθηκαν ότι οι ψαράδες το έφαγαν. Μάλιστα ένας απ' αυτούς δήλωσε ότι ήταν ένα από τα νοστιμότερα πιάτα που έφαγε ποτέ. Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Έκκληση για βοήθεια

Στις 30 Οκτωβρίου 2007, ένα Ι.Χ. αυτοκίνητο παρέσυρε ένα δίκυκλο (πράσινο παπί Honda Supra) με έναν αναβάτη μεταξύ 13:30 - 14:00 στη Λεωφόρο Ποσειδώνος, περίπου 100μ πριν το νοσοκομείο ΜETROPOLITAN στο ρεύμα προς Πειραιά.


Το ατύχημα συνέβη στο δεξί ρεύμα κυκλοφορίας, όπου το Ι.Χ. με υπερβολική ταχύτητα χτύπησε ακριβώς από πίσω το δίκυκλο, τίναξε τον αναβάτη στον αέρα και περνώντας πάνω απ' το παπάκι διέφυγε με σκασμένο λάστιχο.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο οδηγός του δίκυκλου - αφότου διέφυγε τον κίνδυνο - να μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία και προφανώς θα ταλαιπωρείται για αρκετά χρόνια. Φυσικά δεν μπορεί να εργαστεί πια και είναι γνωστό σε όλους τι σημαίνει αυτό. Τουλάχιστον αν υπάρξει μία βοήθεια για τον εντοπισμό του ασυνείδητου δράστη θα είναι μία έστω ηθική και ψυχική ικανοποίηση για αυτόν, μέσα στην απελπισία του.

Έκκληση σε όσους γνωρίζουν κάτι σχετικά με το περιστατικό να επικοινωνήσει στα τηλέφωνα 210 - 4515981 και 6936 815353. Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...

Θα ήθελα να ξεχάσω...

Σ' ένα εφημεριδάκι του ΑΡΧΕΛΩΝ, βρήκα δημοσιευμένο ένα απόσπασμα από ένα e-mail που στάλθηκε στην οργάνωση και πολύ σωστά έκαναν να το δημοσιεύσουν.

Γραμμένο από ένα εθελοντή δασοπυροσβέστη στις 21-8-07, δίνει μια πλήρη εικόνα της επαφής με την πύρινη καταστροφή καθώς και της όλης ατμόσφαιρας. Κι επειδή πιστεύω ότι αυτά τα λόγια, τα λένε όλα, θεώρησα ορθό να το αναδημοσιεύσω. Έτσι για να μην ξεχνάμε!!


Θα ήθελα να ξεχάσω τα 3-4 πρόβατα που δεν προλάβαμε να βγάλουμε από το μαντρί και τ’ ακούγαμε να σκούζουν καθώς μας πλησίαζε η φωτιά και εκείνο το σκυλάκι που παρέμεινε σιωπηλό και δεμένο μέχρι τη στιγμή που πανικόβλητο κατάλαβε ότι δεν υπάρχει σωτηρία. Τα αφεντικά του έλειπαν διακοπές και κανείς δεν μας ειδοποίησε για αυτό.

Θα ήθελα να ξεχάσω τα πουλιά που δεν προλάβανε να φύγουν από τα πεύκα καθώς γινόντουσαν παρανάλωμα ταυ πυρός και τα είδα στον αέρα να φτερουγίζουν για λίγο και ύστερα να πέφτουν σαν φθινοπωρινά φύλλα.

Θα ήθελα να ξεχάσω τα τρομαγμένα πρόσωπα των συναδέλφων μου όταν είδαμε τις 50μετρες φλόγες να μας ζώνουν από παντού.

Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που ήρθαν με τζιπάκια τραβώντας χειρόφρενα και πατώντας γκάζι μόνο και μόνο για να απολαύσουν το θέαμα, χωρίς να μας βοηθάνε, όταν τα ρουθούνια μας έτρεχαν κατράμι και μασούσαμε στάχτη.

Θα ήθελα να τους ξεχάσω όταν προσπαθούσαμε να φύγουμε κόβοντας μάνικες, ενώ ακολούθως δεν μπορούσαμε επειδή είχαν δημιουργήσει κυκλοφοριακό κομφούζιο μπροστά μας.

Θα ήθελα να ξεχάσω όλους αυτούς που έπιναν καφέ και μας ειρωνεύονταν την ώρα που δίναμε και ίσα που κρατούσαμε την ψυχή μας.

Θα ήθελα να ξεχάσω αυτούς που τραβούσαν πανικόβλητοι τις εγκαταστάσεις μας και μας άφηναν εκτεθειμένους στις φλόγες.

Θα ήθελα να ξεχάσω τις πανικόβλητες φωνές συναδέλφων στον ασύρματο όταν τους κύκλωνε η φωτιά.

Θα ήθελα να ξεχάσω αυτή τη λαίλαπα που δεν υπήρχε τρόπος να τη φρενάρεις και λαίμαργα κατάπιε τις όμορφες περιοχές που κάποτε χαρήκαμε ως παιδιά, ενώ τα παιδιά μας δεν θα ξέρουν ότι υπήρχαν.

Μα δεν θα ξεχάσω εκείνους τους χειριστές των ελικοπτέρων που τελευταία στιγμή μας δημιούργησαν δίοδο διαφυγής μέσα από τους θεόρατους τοίχους φωτιάς πού μας περιτριγύρισαν.

Μα δεν θα ξεχάσω τους συνάδελφους από Αταλάντη που προσπάθησαν να μας βοηθήσουν σε μια ξένη γι’ αυτούς περιοχή.

Μα δεν Θα ξεχάσω όλες τις κυβερνήσεις έως τώρα, που επιτρέπουν οε οικοπεδοφάγους να χτίζουν, που αντιμετωπίζουν με αναλγησία τους εμπρησμούς και κοροϊδεύουν τους Εθελοντές.

Μα δεν θα ξεχάσω το κράτος που ούτε γάντια δεν μας έδωσε, πόσο μάλλον που δεν μας είπε ούτε ένα ευχαριστώ, για να μη θίξει την επιτηδευμένη του ανικανότητα μπροστά στο συμφέροντα.

Μα δεν θα ξεχάσω ότι καταφέραμε 4 παιδιά με ένα όχημα να σταματήσουμε ένα μέτωπο 500 μέτρων, να σώσουμε 5 σπίτια και μερικά πρόβατα. Θα βοηθήσει να μπορέσω να κοιμηθώ όταν θα γυρίζουν οι εικόνες φρίκης στο μυαλό μου.

Μα δεν θα ξεχάσω την όμορφη τραυματιοφορέα που μου συμπαραστάθηκε όταν δεν είχα αναπνοή, τους έμπειρους γιατρούς που έπεσαν πάνω μου και μου ξανάδωσαν μέλλον, καθώς και το νοσηλευτικό προσωπικό που ξεχείλιζε από ανθρωπιά και καλοσύνη.

Σας ευχαριστώ.

Και δεν θα ξεχάσω να λέγομαι ακόμα άνθρωπος και να χρωστάω στη φύση ένα μεγάλο ΣΥΓΓΝΩΜΗ για όλες τις καταστροφές που της έχει προξενήσει το είδος μου.

Ν.Φ. Δείξε μου περισσότερα γιατί είμαι περίεργος...